Mozaikowe Śródmieście

Dzielnica Śródmieście to prawdziwe mozaikowe zagłębie. Mozaiki możemy podziwiać nad głowami, pod stopami, a nawet pod ziemią. Proponowana trasa ukazuje mozaikową różnorodność, zarówno pod względem techniki wykonania, jak też perspektywy spojrzenia. Niektóre z nich występują w powieści „Plac Konstytucji” Dominiki Buczak.

1. Wilcza 35/43 – mozaikowy zegar autorstwa Hanny Główczewskiej (1952) na ścianie kamienicy. Aby go zobaczyć, należy spojrzeć w górę. Inne mozaikowe zegary znajdziecie m. in. na Mariensztacie i na Podwalu. 

2. Plac Konstytucji 5 i 6 – mozaikowe „Cztery pory roku” w podcieniach kamienic po obu stronach placu. Są autorstwa Hanny Żuławskiej i powstały w 1952 roku. To wielkie dzieła o powierzchni ok. 18 metrów kwadratowych każde, które ogląda się patrząc w górę. Do roku 1952 i powstania MDM-u nawiązują również kompozycje kostki brukowej pod naszymi stopami. 

3. Nowowiejska 15/19 – mozaiki Stanisława Preyznera zdobiące wejście główne do Wydziału Elektroniki Politechniki Warszawskiej z 1966 roku.

4. Aleja Armii Ludowej 16 – mozaiki Kazimierza Gąsiorowskiego i Teresy Chromy z 1976 roku na budynku Wydziału Inżynierii Lądowej Politechniki Warszawskiej. Praca przedstawia sceny z powieści „Don Kichot z La Manchy” Miguela de Cervantesa. 

5. Metro Politechnika (południowa ściana przejścia podziemnego) – mozaika powstała w 2015 roku jako prezent od Ambasady Turcji dla Polski z okazji 600-lecia nawiązania stosunków dyplomatycznych obu państw. Przedstawia panoramę Warszawy i Stambułu. Ma pewną nieścisłość – na moście Świętokrzyskim jest tramwaj. Inne podziemne mozaiki znajdziecie na ścianach i sufitach dworca Warszawa-Śródmieście (projekt Wojciecha Fangora).